● \dokonywać cudów творить чудеса
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
dokonywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib a. VIIIa, dokonywaćnuję || dokonywaćam, dokonywaćnuje || dokonywaća, dokonywaćany, dokonywaćnują || dokonywaćają {{/stl 8}}– dokonać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, dokonywaćam, dokonywaća, dokonywaćają, dokonywaćany… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokonywać [dokazywać] cudów — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić wszystko, co da się zrobić, dla osiągnięcia celu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawodnicy polscy dokonywali cudów na boisku. Dokazywał cudów, aby zdobyć pracę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokonywać się – dokonać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o jakimś czynie, postępowaniu, działaniu, procesie itp.: stawać się, następować, mieć miejsce, spełniać się, być realizowanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na naszych oczach dokonują się przemiany w modelu myślenia przeciętnego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokonywać — podn. Dokonać życia, żywota, dni «umrzeć»: Owdowiawszy, dokonała Jadwiga żywota jako mniszka w Gnieźnie. P. Jasienica, Polska Piastów. Coś dokonuje reszty zob. reszta 2. Dokonać cudu (cudów) zob. cud 6 … Słownik frazeologiczny
dokonywać — → dokonać … Słownik języka polskiego
dokonać — dk I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj, dokonaćał, dokonaćany dokonywać ndk VIIIa, dokonaćnuję, dokonaćnujesz, dokonaćnuj, dokonaćywał, dokonaćywany a. I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj 1. «zrobić coś, doprowadzić do… … Słownik języka polskiego
okulizować — ndk IV, okulizowaćzuję, okulizowaćzujesz, okulizowaćzuj, okulizowaćował, okulizowaćowany ogr. «dokonywać okulizacji; oczkować» ∆ Okulizować w śpiące oczko «dokonywać okulizacji pod koniec lata, tak że oczko wypuszcza pęd dopiero w następnym roku» … Słownik języka polskiego
analizować — ndk IV, analizowaćzuję, analizowaćzujesz, analizowaćzuj, analizowaćował, analizowaćowany 1. «dokonywać analizy myślowego wyodrębniania cech; badać, roztrząsać» Analizować sytuację, stosunki. Analizować swoje uczucia. 2. «dokonywać analizy badania … Słownik języka polskiego
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
międlić — ndk VIa, międlićlę, międlićlisz, międl (międlićlij), międlićlił, międlićlony 1. «dokonywać ręcznej lub mechanicznej wstępnej obróbki roślin włóknistych (lnu, konopi) po ich uprzednim roszeniu i suszeniu, polegającej na łamaniu i zgniataniu łodyg… … Słownik języka polskiego
operować — ndk IV, operowaćruję, operowaćrujesz, operowaćruj, operowaćował, operowaćowany 1. «dokonywać operacji, zabiegu chirurgicznego» Operować chorego, rannego. Choremu operowano nerkę. 2. «działać, być czynnym» Flota rybacka operująca na północnym… … Słownik języka polskiego
